سلام
کسي هرگز نميداند چه سازي ميزند فردا

چه مي داني تو از ديروز چه مي دانم من از فردا

همين يک لحظه را درياب که فردا ميشوي تنها
چرا لنگه کفش برات گل مي فرستم تا هميشه به يادم باشي